การสร้างสรรค์ผลงานและผู้ที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับศิลปะ

สำหรับในพื้นที่บางกอกน้อยที่อยู่ในกรุงเทพมหานครได้เคยมีผู้พบเห็นนางเงือกได้ว่ายน้ำกันอยู่ตลอดคลองบางกอกน้อยเลย ซึ่งมันก็ยังได้มีอยู่หลายจุดเลยที่ได้มีการบอกเล่ากันว่าได้มีการพบเจอนางเงือกและจุดที่สามารถพบเห็นนางเงือกได้นั่นก็คือบริเวณสถานที่ทางรถไปบางกอกน้อยจากนั้นก็ได้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งที่ชาวบ้านบางกอกน้อยได้เล่าต่อๆกันมา

ซึ่งถ้าหากว่าวันไหนได้เป็นวันที่มีคืนพระจันทร์เต็มดวงที่แพยายนอมที่อยูในสมัยนั้น ซึ่งได้เป็นท่าแพสำหรับร้านขายยาแผลไทยที่ได้มีชื่อเสียงมากมายที่โด่งดังมากที่สุดในย่านคลองบางกอกน้อยจากนั้นก็ได้มีสิ่งที่คาดว่าน่าจะเป็นสิ่งประหลาดมันได้เกิดขึ้นที่ท่าแพของยายนอมโดยสิ่งทีทเขาได้ยินกันนั้นมันคือเสียงพูดคุยกันบวกกับมีเสียงหัวเราะดังขึ้นมาจากส่วนของปลายท่าแพ

ซึ่งมันอาจจะเป็นเสียงที่มันจะไม่ค่อยคุ้นหูกันมากเท่าไหร่ ซึ่งเสียงเขาได้ยินกันนั้นมันได้เป็นเสียงที่ได้มีคนกำลังพูดคุยกันอยู่อย่างเมามันซึ่งมันก็ได้ทำให้ยายนอมนั้นได้เกิดสงสัยและก็ได้ลุกขึ้นออกไปดูว่าเสียงที่ยายนอมนั้นมันมาจากไหนและมันเป็นเสียงใครกันที่ได้ออกมาเล่นน้ำในยามกลางคืนแบบนี้จจากนั้นยายนอมเองแก่ก็ได้เดินขึ้นไปยังที่มาของเสียงหรือตรงจุดท่าแพจากนั้น

สิ่งที่อยู่ตรงน่าที่ยายนอมนั้นได้พบเห็นปรากฏว่าได้เป็นนางเงือกที่มีผมยาวดูสวยซึ่งเขากำลังใช้มือยันพื้นแล้วค่อยๆขึ้นมานั่งส่องกระจกนอกจากนั้นแล้วก็ยังได้เห็นนางเงือกอีกสองตัวที่กำลังจะโพล่ขึ้นมาจากน้ำเช่นเดียวกันหลังจากนั้นก็ได้มีการสันนิษฐานกันว่าน่าจะเป็นนางเงือกพ่อแม่ลูกที่ได้โพล่ขึ้นมานั่งอยู่ตรงแพนอกจากนี้ก็ยังมีอีกหนึ่งสิ่งที่มันจะทำให้ยายนอมนั้น

ต้องตกใจอีกครั้งหนึ่งเมื่อยายนาอมนั้นได้เห็นที่บริเวณขาปรากฏว่าไม่มีขาเหมือนอย่างมนุษย์ซึ่งจะมีแต่เป็นเกล็ดเหมือนปลาที่ปัดไปมาอยู่ในน้ำเหมือนกับว่าได้มีปลาขนาดใหญ่ได้มากระโดนเล่นน้ำไปมา ซึ่งในจุดนั้นที่ยายนอมได้พบเห็นก็เกือบจะทำเอายายนอมนั้นแทบจะคุมสติของตัวเองไม่อยู่กันเลยทีเดียวเมื่อยายนอมนั้น

เขาได้พบภาพที่ได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าจากนั้นยายนอมเองแก่ก็ได้ตะโกนถามไปที่นางเงือกว่าใครกันที่มาเล่นน้ำอยู่ที่หน้าบ้านจากนั้นนางเงือกได้ยินเสียงและได้หันหน้ามาเจอกับยายนอมปรากฏว่านางเงือกนั้นได้มีตาเป็นสีแดงประกายเพชรจากนั้นนางเงือกทั้งสามก็ได้หนีลงน้ำไปอย่างรวดเร็ว

สนับสนุนโดย  entaplay